Fideus χωρίς αλιόλι στο τέλος είναι κάτι σαν σεξ με προφυλακτικό, με τη σημαντική διαφορά ότι το μεγαλύτερο ρίσκο στην περίπτωση της αλιόλι, είναι η δυσπεψία!
υλικά για 4 μερίδες (κόστος περίπου 6 € το άτομο)
- αλάτι
- 320 γρ φιδέ
- 2 κουταλιές της σούπας ήδη έτοιμο sofregit (ισπανικό σοφρίτο)
- 2 σκελίδες σκόρδου κομμένες σε φέτες
- 1,5 λίτρο ζωμό ψαριού
- Ηλιέλαιο έξτρα παρθένο
- ελαιόλαδο έξτρα παρθένο
- 1 κουτί ολόκληρες ντομάτες
- 500 γρ κυδώνια ή άλλου τύπου όστρακα
- 120 γρ φρέσκα αμπελοφάσουλα
- χοντροκομμένο μαύρο πιπέρι
- Σάλτσα αλιόλι
Οι Ισπανοί «cocineros» φτιάχνουν τα λεπτά και μακριά ζυμαρικά τους με μια εντελώς διαφορετική τεχνική, σε σύγκριση με τους Ιταλικούς «cuochi». Τα fideus (φιδές), όπως ονομάζονται αυτά τα ζυμαρικά, πρώτα τηγανίζονται ή ψήνονται στο φούρνο και στη συνέχεια βράζονται αργά σε ζωμό.
Ο ισπανικός φιδές δεν είναι τόσο λεπτός όσο ο ιταλικός. Πρακτικά είναι σπαγγέτι ή σπαγγετίνι μήκους περίπου 3 cm. Ωστόσο, δεν υπάρχει λόγος να αναζητήσετε μια ισπανική μάρκα φιδέ. Είναι πιο εύκολο να τα αντικαταστήσετε.
Έτσι, μπορούμε απλώς να αγοράσουμε κοινά σπαγγέτι ή σπαγγετίνι, να τα σπάσουμε με το χέρι στα 6, στη συνέχεια να τα τυλίξουμε σε μια μεγάλη και σχετικά παχιά πετσέτα και να τα σπάσουμε σε μικρότερα κομμάτια χτυπώντας την πετσέτα για 30 έως 50 φορές σε μάρμαρο ή σε άλλο επίπεδο σκληρό αντικείμενο. Ελέγχουμε το μέγεθος των ζυμαρικών μας και σταματάμε όταν φτάσουμε στο επιθυμητό μήκος.
Πριν ξεκινήσουμε την προετοιμασία, ελέγχουμε στον καταψύκτη εάν έχουμε:
α) ήδη έτοιμο ισπανικό σοφρίτο. Αν όχι, μπορούμε να το αντικαταστήσουμε ΕΔΩ
β) ήδη έτοιμο σπιτικό ζωμό. Αν δεν έχουμε, ετοιμάζουμε έναν γρήγορο (court bouillon), ή χρησιμοποιούμε νερό, αλλά ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ δεν χρησιμοποιούμε τα σκουπίδια, που ονομάζονται έτοιμοι ζωμοί. Ζεσταίνουμε το ζωμό μας και τον αλατίζουμε ελαφρά.
Στη συνέχεια ετοιμάζουμε τα όστρακα, βάζοντας τα σε μια κατσαρόλα με καπάκι και μικρή ποσότητα νερού για να προκαλέσουμε το άνοιγμα των κελυφών τους. Τα διατηρούμε ζεστά.
Ας αρχίσουμε, λοιπόν ………
Ζεσταίνουμε λίγο ηλιέλαιο σε μια μεγάλη κατσαρόλα και ρίχνουμε μέσα τα σπασμένα ζυμαρικά, περιστρέφοντάς τα συνεχώς για να τα καλύψουμε με λάδι (δεν χρειάζεται πολύς χρόνος, μόλις 1 ή 2 λεπτά), μέχρι να πάρουν ένα σκούρο μπεζ χρώμα, προσέχοντας ώστε να μην καούν. Αντί για το τηγάνι, μπορούμε επίσης να ψήσουμε τα ζυμαρικά ελαφρά καλυμμένα με λάδι σε φούρνο 180 ° C για περίπου 10 λεπτά.
Αυτό το σημείο είναι το πιο σημαντικό στη διαδικασία παρασκευής των fideus. Αυτό που διαφοροποιεί το πιάτο από τα αντίστοιχα ιταλικά και αναδεικνύει την αναμφισβήτητη υπεροχή του.
Στη συνέχεια προσθέτουμε στο τηγάνι το sofregit, το σκόρδο και το υγρό μέρος από τις τομάτες (διατηρούμε τα στερεά μέρη για μια σάλτσα) και όταν το παρασκεύασμα αρχίσει να πυκνώνει, το αραιώνουμε με ζωμό. Το αφήνουμε να βράσει, ΠΡΟΣΘΕΤΩΝΤΑΣ ΣΥΝΕΧΩΣ ζωμό, έως ότου τα ζυμαρικά είναι έτοιμα. Οι χρόνοι μαγειρέματος που αναφέρονται στα πακέτα ζυμαρικών είναι λιγότερο από ενδεικτικοί, καθώς ο τρόπος παρασκευής τους είναι εντελώς διαφορετικός από αυτόν των συνηθισμένων ζυμαρικών.
Όταν τα ζυμαρικά είναι έτοιμα (τα σταματάμε στο σημείο al dente, όπως τα μακαρόνια), τα βάζουμε σε ένα μεγάλο σκεύος και προσθέτουμε τα όστρακα και τα φρέσκα φασολάκια, τα οποία έχουμε ήδη μαγειρέψει και διατηρήσει ζεστά.
Τέλος προσθέτουμε λίγη αλιόλι, ανακατεύουμε και απολαμβάνουμε.
.
