Το ψήσιμο στα κάρβουνα είναι ο παλαιότερος και πιο minimal τρόπος παρασκευής φαγητού.
Αν έχουμε μια αναμμένη φωτιά κι ένα κομμάτι κρέας «τρώμε», που λέει ο λόγος. Όμως, ο μικρός αριθμός υλικών που χρησιμοποιούνται σε αυτή την τεχνική, η ξηρότητα της πηγής θερμότητας και οι υψηλότατες θερμοκρασίες που αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια του ψησίματος στα κάρβουνα, καθιστούν την συγκεκριμένη παρασκευή μια από τις πιο δύσκολες στην μαγειρική.
Τι; Λέω βλακείες;
Νομίζετε ότι είναι εύκολο το να ψήσετε στα κάρβουνα και παράλληλα θεωρείτε τον εαυτούς σας «σούπερ» ψήστες;
Πιστεύετε ότι φτιάχνετε τα καλύτερα "steaks" από όλους τους γνωστούς σας;
Είστε ένας από τους χιλιάδες ανθρώπους, από τους οποίους ακούω τις ίδιες μαλακίες.
Βασικά ίσως να μην έχω γνωρίσει άντρα (το ψήσιμο στη σχάρα για κάποιο περίεργο λόγο έχει παραμείνει ανδρικό προνόμιο, κάτι σαν την ...... Costa Brava), που να μην καυχιέται για τις ψηστικές του ικανότητες και συνάμα να μην σνομπάρει τις μαγειρικές ικανότητες της γυναίκας του.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ όμως, η αλήθεια είναι διαφορετική. Παντελώς διαφορετική.
Το ψήσιμο και το τραγούδι αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα: Επειδή όλοι μπορούν να ρίξουν ένα κομμάτι κρέας στη φωτιά κι επειδή όλοι έχουν φωνή, νομίζουν ότι μπορούν τάχα να ψήσουν και να τραγουδήσουν καλά, αντίστοιχα.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα με το ψήσιμο στα κάρβουνα ξεκινάει από κει.
Οι ερασιτέχνες ψήστες νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα και ότι ο “επαγγελματίας”, που τους σφύριξε τα μυστικά (τάχα) της σχάρας είναι Θεός. Ή ότι ο καλύτερος ψήστης του κόσμου (μετά από τους ίδιους, εννοείται) ήταν ο ....... παππούς τους, από τον οποίο και πήραν τα βασικά μαθήματα ψησίματος!!! Κι έτσι αρνούνται να μάθουν, αρνούνται να βελτιωθούν, αρνούνται να δεχθούν τις συμβουλές των ειδικών, αγνοώντας συνάμα και μια βασική αρχή όχι μόνο της μαγειρικής, μα και της ζωής:
Ότι πάντα υπάρχει κάτι καλύτερο από το καλό (και δυστυχώς πάντα κάτι χειρότερο από το κακό).
“Γηράσκω δ' αεί πολλά διδασκόμενος”, όπως έλεγε κι ο μπάρμπα Σόλωνας .
Το πρώτο και το σημαντικότερο λοιπόν:
Πρέπει να απαλλαγούμε από τις εμμονές μας και να συνειδητοποιήσουμε ότι όπως δεν μπορούμε να φτιάξουμε τις σφαιροποιημένες ελιές του Ferran Adrià, χωρίς να γνωρίζουμε το πώς, έτσι δεν μπορούμε να φτιάξουμε κι ένα σωστό steak στα κάρβουνα.
Μόλις το συνειδητοποιήσουμε θα έχουμε κάνει ήδη το πιο σημαντικό βήμα για να μάθουμε να ψήνουμε.
(απόσπασμα από το λήμμα ΨΗΣΙΜΟ ΣΤΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑ από το βιβλίο του Democratic Gourmet)
