Skip to content →

Σισιλιάνικο ζελέ (gelo) φράουλας

Ένα εντυπωσιακό ζελέ χάρη στο ζωηρό χρώμα της φράουλας, ιδανικό για πάρτι στον κήπο!


υλικά για 6 μερίδες (συνολικό κόστος περίπου 5€ με βιολογικά προϊόντα)
  • 700 γρ φράουλες
  • 56 g άμυλο καλαμποκιού (maizena) – ή 44 g άμυλο σίτου (frumina)
  • 50 γρ ζάχαρη (ή περισσότερο, ανάλογα με το γούστο και την γλυκύτητα της φράουλας)
  • 20 μλ χυμό λεμόνι
  • ξύσμα από 1/2 λέμονι
  • 100 μλ νερό
  • λίγα φύλλα μέντας
  • 1 πρέζα αλάτι

Είμαι δεδηλωμένη οπαδός της Ναπολετάνικης και της Σισιλιάνικης ζαχαροπλαστικής. Την Άνοιξη, συνήθως φτιάχνω ζελέ φράουλας, γιατί λατρεύω το έντονο ροζ χρώμα του, αλλά και την κρεμώδη υφή του.

Τα ζελέ αποκτούν το σώμα και την υφή τους με την προσθήκη ενός πηκτικού παράγοντα. Οι Σικελοί χρησιμοποιούν παραδοσιακά το άμυλο σίτου ως πυκνωτικό (amido di frumento ή frumina, όπως το αποκαλούν), το οποίο είναι πολύ ανθεκτικό στην υγροποίηση και προσφέρει ιδιαίτερα συμπαγή υφή.

Αντ' αυτού μπορεί να χρησιμοποιηθεί άμυλο καλαμποκιού (αυτό που στην Ελλάδα λέμε corn flour), το οποίο όμως είναι πιο ευαίσθητο στην υγροποίηση, γι' αυτό και το ζελέ τείνει να εμφανίζει "διαρροές" μετά από δύο ημέρες στο ψυγείο. Επομένως, αν μπορείτε να βρείτε φρουμίνα, είναι η καλύτερη επιλογή. Απλώς έχετε κατά νου ότι η φρουμίνα είναι πιο ισχυρή όσον αφορά την ικανότητα πήξης και παράγει πιο πυκνό ζελέ, σε σύγκριση με το άμυλο καλαμποκιού γι' αυτό και προτείνω να χρησιμοποιήσετε χαμηλότερη αναλογία.

Κατά κανόνα, τα ζελέ μου τα φτιάχνω σε ατομικά φορμάκια, γιατί κρυώνουν πιο γρήγορα και σερβίρονται πιο εύκολα. Όμως, για πολύ καιρό ήθελα να φτιάξω ένα μεγάλο, χρησιμοποιώντας φόρμα σιλικόνης Bundt και διαπίστωσα ότι το η φράουλα ήταν η τέλεια επιλογή γι' αυτό..

Για να οξύνω τη γεύση του φρούτου, μου αρέσει να χρησιμοποιώ λίγο χυμό λεμονιού. Είναι κάτι που κάνω με όλες σχεδόν τις "φρουτοπαρασκευές" μου. Επιπλέον, μαζί με τις φράουλες και τη ζάχαρη, ανακατεύω τη φλούδα 1/2 λεμονιού, για να προσθέσω λίγη πολυπλοκότητα στη γεύση. Προσθέτω επίσης μερικά φύλλα μέντας – ταιριάζουν υπέροχα με τις φράουλες – για να δώσω λίγο πιο πιπεράτη αίσθηση.

Ξεκινάμε λοιπόν ανακατεύοντας τη ζάχαρη με το ξύσμα λεμονιού και αφήνουμε στην άκρη για περίπου μισή ώρα, ώστε να απορροφήσει η ζάχαρη τα έλαια του φρούτου.

Στο μεταξύ, πλένουμε τις φράουλες και αφαιρούμε τα κοτσάνια τους. Βάζουμε στο μπλέντερ τις φράουλες, το μείγμα ζάχαρης/ξύσματος και το χυμό λεμονιού και τις κάνουμε πουρέ. Δοκιμάζουμε τον πουρέ για να ελέγξουμε τη γλύκα του. Αν δεν είναι αρκετά γλυκός, προσθέτουμε περισσότερη ζάχαρη για να τον προσαρμόσουμε ανάλογα με τη προτίμηση μας και ανακατεύουμε λίγη ακόμα. Περνάμε τον πουρέ από ένα σουρωτήρι (όχι πολύ ψιλό), για να φιλτράρουμε τυχόν σωματίδια που δεν έχουν αναμειχθεί και μαζεύουμε ένα υγρό προϊόν. Χρειαζόμαστε 500 γρ.

Σε μια κατσαρόλα τοποθετούμε τον πουρέ φράουλας μαζί με τα φύλλα μέντας και φέρνουμε σε μαλακό βρασμό. Μόλις το μείγμα της φράουλας αρχίσει να βράζει, αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά, σκεπάζουμε με μεμβράνη και αφήνουμε να εμποτιστεί για περίπου 10-15 λεπτά.

Εν τω μεταξύ σε ένα μπολ κατάλληλο για μπεν μαρί κοσκινίζουμε το άμυλο και το διαλύουμε στο νερό. Στη συνέχεια σουρώνουμε τον πουρέ της φράουλας για να φύγουν τα φύλλα μέντας και τον αδειάζουμε σιγά σιγά στο μπολ με το διαλυμένο άμυλο, ανακατεύοντας καλά να ενσωματωθεί.

Τοποθετούμε το μπολ σε κατσαρόλα γεμισμένη μέχρι τη μέση με βραστό νερό (ο πάτος του μπολ να μην ακουμπάει στο νερό) και μαγειρεύουμε για λίγο σε μέτρια φωτιά, ανακατεύοντας συνεχώς με ένα σύρμα, μέχρι να πήξει το μείγμα και να αποκτήσουμε μια λεπτή βελούδινη κρέμα.

Δεν είναι υποχρεωτικό να ετοιμάσετε το ζελέ σε μπεν μαρί, αλλά εγώ το προτιμώ, γιατί το μαγείρεμα είναι πιο απαλό, έχω περισσότερο έλεγχο, κι έτσι αποφεύγω τον υπερβρασμό και συνακόλουθα τον πιθανό σχηματισμό σβώλων.

Αποσύρουμε το μπολ από την κατσαρόλα και συνεχίζουμε το χτύπημα του ζελέ με το σύρμα λίγο ακόμα, για να κρυώσει λίγο. Κατόπιν μεταφέρουμε είτε σε μεγάλη φόρμα, όπως έκανα εγώ, ή σε ατομικά ποτήρια, βαθιά πιάτα, ή φορμάκια πουτίγκας.

Αφήνουμε να κρυώσει για λίγο σε θερμοκρασία δωματίου, στη συνέχεια σκεπάζουμε με μεμβράνη και διατηρούμε στο ψυγείο μέχρι το σερβίρισμα. Είναι καλύτερο να καταναλωθεί την επόμενη μέρα, αλλά ακόμα κι αν δεν μπορείτε να περιμένετε τόσο πολύ, περιμένετε τουλάχιστον 4 ώρες, καθώς η διαδικασία ζελατινοποίησης συνεχίζεται μέχρι να κρυώσει εντελώς το ζελέ.

Διακοσμούμε με φρέσκες φράουλες και σερβίρουμε κρύο.

Κοινοποιήστε

Κατηγορία ΕΠΙΔΟΡΠΙΑ

el